piątek, 1 kwietnia 2016

Hymn "Tyś jest mój Syn" - 1050-lecie Chrztu Polski/ muzyka: Robert Janso...


Twój cały dzień (Krzyczą ptaki...)

1. Krzyczą ptaki na spotkanie dnia,
co nowego dzień dla ciebie ma?
Słońce toczy się w błękicie,
dzień przynosi nowe życie,
Wyjdź, naprzeciw, spytaj, co ci da.


Twój dzień, cały dzień, tu blask, tutaj cień,
Twój czas, dobry czas, masz go jeszcze raz.
Sto dróg w świetle dnia, tu wiatr tutaj mgła.
Gdy wiesz dokąd iść, idź tam choćby dziś
Twój dzień woła cię, w nim jest, miejsce twe.
Znów ci patrzy w twarz twój dzień, twój i nasz

2. Już się sypie gwiazd srebrzystych kurz,
dzień ucieka, noc nadchodzi już;
Coś nie wyszło no to smutno,
ale przecież, będzie jutro.
Nowa szansa blisko jest tuż, tuż.

Pacyfik (Kiedy szliśmy...)

1.Kiedy szliśmy przez Pacyfik
why, hi, roluj go,
zwiało nam z pokładu skrzynki
taki był okropny sztorm


Ref. Hej, znowu zwiało coś
zniknął w morzu jakiś gość
Hej, policz który tam,
jaki znowu zmyło kram

2. Kiedy szliśmy przez Pacyfik,
why, hi, roluj go!
Zwiało nam z pokładu skrzynki
pełne sera i sardynki.
taki był okropny sztorm
3. Kiedy szliśmy przez Pacyfik,
why, hi, roluj go!
Zwiało nam z pokładu skrzynki
pełne sera i sardynki,
kosze krabów, beczkę sera.
Taki był okropny sztorm


4. Kiedy szliśmy przez Pacyfik
why, hi, roluj go!
Zwiało nam z pokładu skrzynki
pełne sera i sardynki,
kosze krabów, beczkę sera,
kalesony oficera.
Taki był okropny sztorm.

W kurniku

1. Jedna kura drugiej kurze
pokazała jajko duże:
Jajko duże jak marzenie
chyba z tobą się zamienię
Ko, ko, ko, ko kod-ko dak
co za jajko wielkie tak! Bis


2. Rozgdakały się kurczęta,
kury, kwoki i pisklęta
Kaczki, gęsi i przepiórka
poprawiały sobie piórka
Ko, ko, ko, ko kod-ko dak,
co za jajko wielkie tak! Bis
3. Kogut co na grzędzie piał
wnet przyleciał tak jak stał.
Takie jajko, takie duże,
trzeba order przyznać kurze.
Ko, ko, ko, ko kod-ko dak,
jakie jajo, taki ptak! Bis

1050. Rocznica Chrztu Polski

1. Przed wiekami powołani,
prawdę Pana poznaliśmy,
my Polanie i Wiślanie,
Trójcy chwałę oddajemy.
Ref. Zostaliśmy zanurzeni,
uświęceni, namaszczeni,
w imię Ojca Przedwiecznego
Syna Jego i Ducha Świętego.


2. W polski naród zjednoczeni,
przez historię oczyszczeni,
naznaczeni znakiem krzyża,
walkę grzechom wydajemy.
Ref. Zostaliśmy zanurzeni… 
3. Ufni w Bogu dziś idziemy,
ku obietnic wypełnieniu,
z Matką naszą i Królową,
zasłuchani w Boże słowo.
Ref. Zostaliśmy zanurzeni…

4. Chrztu świętego przyrzeczenia,
wiarą mocną odnawiamy,
aby dać odpowiedź Tobie,
Jezu Chryste, Królu Panie.
Ref. Zostaliśmy zanurzeni…

czwartek, 25 lutego 2016

Nuty :-)

Materiał ze strony: muzykotekaszkolna.pl

Potocznie nutami nazywamy zapis utworu muzycznego. „Proszę pani, zapomniałem nut” – to typowa wymówka uczniowska. „Dobrze, poćwiczymy pasaże” – to typowa kara.
Ściśle mówiąc, nuty to znaki umieszczane na pięciolinii, które przekazują informacje o wysokości dźwięku oraz czasie jego trwania.
Wysokość dźwięku odczytujemy z położenia główki nuty na pięciolinii względem klucza. To bardzo ważne, aby zapamiętać całe poprzednie zdanie. Bez klucza nie wiadomo, jakie są wysokości dźwięków zanotowane na pięciolinii. Z kolei tak samo położona nuta może zostać różnie odczytana w zależności od tego, jaki klucz przed nią się pojawi. Klucz jest najzupełniej realnym, nie tylko przenośnym, kluczem do odczytania muzycznego szyfru.

Relatywny czas trwania dźwięku zależy od kształtu nuty: dłuższa dzieli się na dwie krótsze, ta znowu na dwie i tak dalej. Dlaczego „relatywny”? Bo dłuższa trwa tyle, co dwie krótsze, dwie krótsze tyle, co jedna dłuższa, ale ile dokładnie – nie wiadomo. To zależy od tempa. W bardzo wolnym tempie półnuta trwa sekundę, ćwierćnuta – pół sekundy, co daje 120 ćwierćnut na minutę. To naprawdę bardzo, bardzo wolne tempo. W szybkim tempie w ciągu minuty można zagrać 208 ćwierćnut, a zatem ósemek 416. Bardzo tu się przydaje metronom. Czas trwania nut modyfikuje kropka, triola, fermata i niekiedy łuk.

Zatem cała nuta trwa tyle, co dwie półnuty a jedna półnuta – dwie ćwierćnuty. Ćwierćnuty dzielą się na ósemki, te na szesnastki, potem są trzydziestodwójki. Teoretycznie można tak w nieskończoność. W wolnych tempach można zagrać pięćsetdwunastki, a może nawet tysiącdwudziestkiczwórki, ale takich wartości się nie stosuje, bo te nuty są tak skomplikowane graficznie, że aż nieczytelne.
Cała nuta to pusty w środku owal, zwany główką. Ponieważ nuta jest niezaczerniona, nazywamy ją białą. Również białej półnucie wyrasta z boku pionowa kreska, zwana laską. Jeśli laska skierowana jest do góry, pisze się ją z prawej strony główki („po główce”), a jeśli do dołu, laskę piszemy z lewej („przed główką”). Laski piszemy do góry, jeśli nuty są poniżej trzeciej linii pięciolinii, zaś laski skierowane w dół piszemy od trzeciej linii wzwyż. Ale ta sytuacja ma miejsce tylko w muzyce jednogłosowej. Gdy na jednej pięciolinii zapisujemy dwa głosy, głos górny ma laski zawsze skierowane do góry (mimo że na ogół porusza się ponad trzecią linią!) a głos dolny ma laski zawsze skierowane do dołu. Tak jest czytelnie. Jeśli pojawia się trzeci głos, środkowy, to musi… no cóż… jakoś sobie radzić. Na ogół unika się pisania więcej niż dwóch głosów na jednej pięciolinii, ale czasem spotyka się zapis nawet czterech głosów na jednym systemie.
Ćwierćnuta ma czarną główkę i laskę, ósemka na lasce ma zatkniętą chorągiewkę. Jeśli po sobie występują dwie kolejne ósemki, podają sobie ręce i takie połączenie nazywamy belką. Odtąd kolejne wartości rytmiczne różnią się już tylko liczbą chorągiewek-belek: szesnastka ma dwie, trzydziestodwójka – trzy, sześćdziesięcioczwórka – cztery, stodwudziestoósemka – pięć, dwieściepięćdziesięcioszóstka – sześć, pięćsetdwunastka – siedem, tysiącdwudziestoczwórka – osiem. Widzicie? Nie da się tego czytać! Na ogół nie stosuje się wartości wymagających w zapisie więcej niż pięciu belek.

Uczniowie często gubią się w ułamkach – jak je wszystkie spamiętać? Ile ósemek wchodzi na półnutę? Najłatwiej wyobrazić sobie całą nutę jako pizzę: ma pogrubione brzegi i dużo, dużo mozarelli w środku, dlatego jest w środku biała. Pizzę kroi się na osiem części: na krzyż i na ukos. Więc jeden kawałek pizzy to ósemka. Ale czasem się sklei z sąsiednim i bierzemy dwa kawałki zamiast jednego, czyli za jednym zamachem bierzemy ćwiartkę. Połowa – to już łatwe – ma dwie ćwiartki i cztery ósemki. Trzy ćwiartki – sześć ósemek, cała pizza to jest, oczywiście, cała nuta: ma osiem ósemek.

Jest jeszcze jedna nuta, bardzo rzadko stosowana, brevis. To śmieszna nutka, wygląda trochęjak prostokąt z przedłużonymi krótkimi bokami. Śmieszna jest przede wszystkim dlatego, że jej nazwa znaczy po łacinie „krótka”, tymczasem jest dwa razy dłuższa od całej nuty! Nie mieści się w żadnym z powszechnie stosowanych taktów, więc może się pojawić tylko w muzyce, w której kompozytor zrezygnował z taktów albo w metrach rzadko stosowanych, jak 4/2, wtedy brevis wypełnia cały taki takt.

Kształty nut rozwinęły się z notacji menzuralnej białej, stosowanej w XVI wieku. Wtedy panowały inne zasady podziału (długa nuta dzieliła się albo na dwie, albo na trzy krótkie), nie było metrum w naszym rozumieniu. Dlatego też muzyka XVII i nawet XVIII wieku zawiera sporo pozostałości po dawnych czasach i archaicznym sposobie czytania nut. Właściwe wykonanie rytmów muzyki barokowej – a czasem nawet klasycznej – wymaga ogromnej wiedzy i doświadczenia. Dlatego zawsze trzeba się starać grać muzykę dawną z możliwie najlepszych, najnowszych wydań i zawsze starannie czytać przedmowy. Tak naprawdę rytmy pisano i czytano tak jak dziś dopiero od czasów Brahmsa. Jeszcze u Chopina nie zawsze jesteśmy pewni, jak czytać niektóre miejsca (choć lubimy myśleć, że jednak wiemy).

Brevis jest takim spadkiem po XVI wieku. W notacji menzuralnej była nuta jeszcze dłuższa – longa, czyli właśnie długa. Brevis była krótsza niż longa, a nasza cała nuta zwana była wówczas semibrevis, czyli połową krótkiej. I tu najlepiej będzie postawić kropkę, czyli podwójną kreskę taktową: ||

czwartek, 18 lutego 2016

DZIELNICOWY KONKURS MULTIMEDIALNY

DZIELNICOWY KONKURS MULTIMEDIALNY
„Dawnych wspomnień czar, magia współczesnych dni,
czyli WAWER DAWNIEJ I DZIŚ” 150-LECIE GMINY WAWER

Organizator konkursu: Zespół Szkół nr 70 w Warszawie

Uczestnicy konkursu przygotowują prezentację multimedialna i przesyłają ją do weryfikacji nauczycielom SP 218, p. Bożeny Kozak (adres: bk218@outlook.com) lub do p. Waldemara Pawlika (adres: kidm218@hotmail.com)
Ostateczny termin przeslania pracy: 4 marca 2016 r. (piątek)

Wybrane zagadnienie z regulaminu konkursu:
1. Uczestnik konkursu wykonuje prezentację multimedialną w programie Power Point pt. „Wawer dawniej i dziś” przedstawiającą historię i współczesność gminy.
2. Prezentacja powinna zawierać 20-25 slajdów.
3. Uczestnik musi wykonać pracę samodzielnie i zapisać na płycie CD/DVD
4. Warunkiem udziału w konkursie jest dostarczenie pracy posiadającej metryczkę (imię, nazwisko, klasa, szkoła, nazwisko oraz adres mailowy opiekuna) wraz ze zgodą rodzica na udział dziecka w konkursie. Zgoda w załączniku.
5. Prace będą oceniane według następujących kryteriów: wykorzystanie technologii informatycznej, merytoryczność, pomysłowość, oryginalność, przekaz idei i samodzielność.

Zasady przyznawania nagród w konkursie
Finaliści I, II i III miejsca otrzymają cenne nagrody rzeczowe.
Dla uczestników oraz opiekunów finałowego etapu przewidziane są również dyplomy.

Zachęcamy do udziału w konkursie
B. Kozak i W. Pawlik

Jan Sebastian Bach. Chorał.


wtorek, 16 lutego 2016

Brahms Johannes (1833–1897)

Jeden z największych twórców niemieckich II połowy XIX w., silnie związany z Wiedniem, w którym mieszkał. Uważany za następcę Bacha i Beethovena,  jednego z „trzech Panów B”. Napisał cztery symfonie i dzieła reprezentujące każdy gatunek muzyczny, oprócz opery. Ze względu na cechy swej muzyki, odrzucenie muzyki programowej i wielką dbałość o klarowność formy, nazywany jest często klasykiem romantyzmu.

Więcej informacji na: http://muzykotekaszkolna.pl/1511-wiedza/1522-kompozytorzy/167-dziewietnastowieczni/223-brahms-johannes-1833-1897-

poniedziałek, 11 stycznia 2016

Kołysanka Brahmsa po polsku










Johannes Brahms, Kołysanka z polskim tekstem

1. Dobrej nocy i sza, do białego śpij dnia,
Spij, dziecino, oczka zmruż,
śpij do wschodu rannych zórz.
Mama zaś będzie tu
śpiewać piosnki do snu. bis


2. Gwiazdki w górze już lśnią,
wszystkie dzieci już śpią,
więc i ty swe oczka zmruż,
śpij do wschodu rannych zórz.
Jutro znów w ranny czas
zbudzi cię słońca blask. bis

czwartek, 7 stycznia 2016

Koncert i zakończenieu konkursu kolędowego


Kolędowanie z zespołem fletowym, scholą oraz uroczyste zakończenie internetowego konkursu kolędowego
Niedziela 24 stycznia 2016 r. godz. 16.
Kościół parafialny w Aninie
 
Proponowany repertuar:
  1. A wczora z wieczora (z fletami flety)
  2. Dzisiaj w Betlejem
  3. Gdy się Chrystus rodzi (z fletami)
  4. Gdy śliczna Panna (skrzypce, waltornia, obój)
  5. Jezus malusieńki (skrzypce, waltornia, obój)
  6. O gwiazdo betlejemska (z fletami)
  7. Przybieżeli do Betlejem
  8. Pójdźmy wszyscy do stajenki (z fletami)
  9. W żłobie leży (skrzypce, waltornia, obój)
  10. Wśród nocnej ciszy (z fletami)
Akompaniamenty znajdziesz na:
www.youtube.com/naszwawer

niedziela, 3 stycznia 2016

Internetowy test ze znajomości kolęd

Uwaga! Można korzystać z książeczki do nabożeństwa, śpiewnika, z pomocy rodzeństwa, rodziców, dziadów, babć… Podczas rozwiązywania przyda się także instrument (flet, keyboard albo aplikacja pianina w komputerze lub telefonie komórkowym) - kilka odpowiedzi trzeba będzie bowiem rozszyfrować z nut! Dla najlepszych przewidujemy nagrody. Więcej szczegółów na pierwszej stronie testu. Test jest tutaj: Kliknij!